W monografii omówiono ekonomiczną metodę doboru elementu wykonawczego w układzie regulacji. Metoda ta pokazuje związek pomiędzy jakością regulacji a kosztami zakupu i funkcjonowania urządzenia wykonawczego. Sparametryzowanie sygnału sterującego u(t) przez jego maksymalną wartość i maksymalną prędkość narastania daje możliwość zdefiniowania wymagań stawianych elementowi wykonawczemu. W ten sposób jakość regulacji przedstawiono w funkcji powyższych parametrów u(t) i otrzymano zależność pomiędzy jakością regulacji a kosztami związanymi z elementem wykonawczym. Stanowi ona wygodne narzędzie do podjęcia decyzji, ile jesteśmy w stanie zapłacić za konkretną jakość regulacji. To umożliwia wybranie elementu wykonawczego zużywającego mniej energii przy wymaganej jakości regulacji. Oprócz efektów ekonomicznych zastosowanie takiego podejścia w skali masowej byłoby istotne dla środowiska.
