Monografia porusza tematykę obszarów funkcjonalnych w planowaniu przestrzennym, które formalnie jako narzędzie planowania pojawiły się w KPZK 2030. Skupia się nie tyle na najbardziej powszechnym i najobszerniej opracowanym typie jakim są Miejskie Obszary Funkcjonalne, co na mniej popularnych rodzajach, w szczególności tych określanych jako obszary kształtowania potencjału rozwojowego. Głównym celem pracy jest poszukiwanie rozwiązań oraz przedstawienie alternatywnego, autorskiego spojrzenia na sposób kształtowania struktur przestrzennych zbliżonych do obszarów funkcjonalnych.